Machu Picchu
Blijf op de hoogte en volg Elien
19 Januari 2014 | Peru, Machu Picchu
Voldaan kijken we terug op 6 weken samen reizen.. De tijd is snel gegaan maar wat hebben we veel gezien! Van tevoren had ik een'to do' top 10 met daarbij de hoop een stuk of 7 dingen te zien.. Nu, 6 weken later zet ik een streep door bezienswaardiheid 10 =)
Machu Picchu was het laatste punt uit mijn verlangslijstje.. Afgelopen woensdag verlieten we in de vroege ochtend Cuzco voor een 2 daagse trip. Na enkele uren heftige haarspeldbochten te hebben gepaseerd bereiken we een mooi stukje nevelwoud..waar we ook nog eens 3 uur door rijden.. Prachtige bomen met passievruchten en mango's staan aan in de berm. Als we en toiletstop maken haalt de chauffeur behendig een paar rijpe passievruchten uit de boom, heerlijk!
Uiteindelijk worden we in het plaatsje Hydrolectica uit de auto gezet met de mededeling dat we 3uur langs het spoor moeten lopen om onze eindbestemming voor vandaag te komen..
Helaas blijkt dit door de regenval onmogelijk en besluit iedereen na 5 minuten glibberen vooral op het spoor te gaan lopen (Iets dat in Nederland ondenkbaar is en waarvoor je waarschijnlijk een nachtje in de cel door brengt;))
Hier in Peru kan alles... inclusief tunnels, een spoorwegbrug en voorbij denderende treinen. Na drie uur lopen komen we in het donker aan in Aguas Calientes.. helaas staat op ons ticket geen naam van een hostel of waar we ons moeten melden. Na wat navraag belandden we bij de plaatselijke politie.. die kennelijk niets te doen hebben (behalve tv kijken) en er dus 4 man staat die ons willen helpen. Na een telefoontje met het reisbureau worden we uiteindelijk opgehaald. Moe van het lopen en van de Peruaanse regel-stijl slapen we om 10 uur met de wekker op kwart voor 4.
-Dag 2-
Om kwart voor 4 gaat de wekker.. want vanaf 4uur kunnen we ontbijten. Om kwart over 4 staan we, met nog 10 anderen, voor een dichte restaurant deur en worden we er weer aan herinnert dat het op de Peruaanse manier gaat.Om half 5 komt de menneer de deur openen en vliegt iedereen op de warme broodjes (dat dan weer wel) af. Na een haastig ontbijt gaan we op pad, om met nog 100 andere, om allemaal als eerste, voordat de toeristenbussen aankomen, Machu Picchu te bereiken. Na weer een half uur over de treinspoorbalken te balanceren bereiken we het pad naar de stad... Een flinke klim omhoog van een uur brengt ons bij de 'Geheime stad'..
Eenmaal binnen vergeet ik al snel de bizarre tocht en geniet vollop!
Een gids verteld enthousiast over de stad waarna we nog foto's maken en zelf door het doolhof lopen. Het verbaasd me dat het midden in het nevelwoud lag en we onderweg papagaaien en fruitbomen zagen ipv verlaten rotspartijen.
Om 11 uur komen honderden toeristen aan.. tijd om de stad weer te verlaten=) ..Helaas zat de trein volgens de gids vol.. dus maken we ons klaar voor de barre tocht terug. Drie uur lopen later (en 2 niet volle treinen voorbij zien gaan) heeft zelfs Hermen blaren.. Moe van de pittige klim en de spoortocht komen we aan bij de parkeerplaats. Daar roept een reisleider dat een brug is ingestort en de bus ds op nog 20 minuten verder lopen klaar staat.. Zucht..
Eenmaal moe aangekomen bij de bus is het 1 grote chaos. Een aantal personen, waaronder uiteraard wij, staan niet op de lijst.. Na een half uur komt er dan toch een busje en gaan we weer terug naar Cuzco.
..Wat frustratie maar vooral een avontuur rijker!
Machu Picchu was het laatste punt uit mijn verlangslijstje.. Afgelopen woensdag verlieten we in de vroege ochtend Cuzco voor een 2 daagse trip. Na enkele uren heftige haarspeldbochten te hebben gepaseerd bereiken we een mooi stukje nevelwoud..waar we ook nog eens 3 uur door rijden.. Prachtige bomen met passievruchten en mango's staan aan in de berm. Als we en toiletstop maken haalt de chauffeur behendig een paar rijpe passievruchten uit de boom, heerlijk!
Uiteindelijk worden we in het plaatsje Hydrolectica uit de auto gezet met de mededeling dat we 3uur langs het spoor moeten lopen om onze eindbestemming voor vandaag te komen..
Helaas blijkt dit door de regenval onmogelijk en besluit iedereen na 5 minuten glibberen vooral op het spoor te gaan lopen (Iets dat in Nederland ondenkbaar is en waarvoor je waarschijnlijk een nachtje in de cel door brengt;))
Hier in Peru kan alles... inclusief tunnels, een spoorwegbrug en voorbij denderende treinen. Na drie uur lopen komen we in het donker aan in Aguas Calientes.. helaas staat op ons ticket geen naam van een hostel of waar we ons moeten melden. Na wat navraag belandden we bij de plaatselijke politie.. die kennelijk niets te doen hebben (behalve tv kijken) en er dus 4 man staat die ons willen helpen. Na een telefoontje met het reisbureau worden we uiteindelijk opgehaald. Moe van het lopen en van de Peruaanse regel-stijl slapen we om 10 uur met de wekker op kwart voor 4.
-Dag 2-
Om kwart voor 4 gaat de wekker.. want vanaf 4uur kunnen we ontbijten. Om kwart over 4 staan we, met nog 10 anderen, voor een dichte restaurant deur en worden we er weer aan herinnert dat het op de Peruaanse manier gaat.Om half 5 komt de menneer de deur openen en vliegt iedereen op de warme broodjes (dat dan weer wel) af. Na een haastig ontbijt gaan we op pad, om met nog 100 andere, om allemaal als eerste, voordat de toeristenbussen aankomen, Machu Picchu te bereiken. Na weer een half uur over de treinspoorbalken te balanceren bereiken we het pad naar de stad... Een flinke klim omhoog van een uur brengt ons bij de 'Geheime stad'..
Eenmaal binnen vergeet ik al snel de bizarre tocht en geniet vollop!
Een gids verteld enthousiast over de stad waarna we nog foto's maken en zelf door het doolhof lopen. Het verbaasd me dat het midden in het nevelwoud lag en we onderweg papagaaien en fruitbomen zagen ipv verlaten rotspartijen.
Om 11 uur komen honderden toeristen aan.. tijd om de stad weer te verlaten=) ..Helaas zat de trein volgens de gids vol.. dus maken we ons klaar voor de barre tocht terug. Drie uur lopen later (en 2 niet volle treinen voorbij zien gaan) heeft zelfs Hermen blaren.. Moe van de pittige klim en de spoortocht komen we aan bij de parkeerplaats. Daar roept een reisleider dat een brug is ingestort en de bus ds op nog 20 minuten verder lopen klaar staat.. Zucht..
Eenmaal moe aangekomen bij de bus is het 1 grote chaos. Een aantal personen, waaronder uiteraard wij, staan niet op de lijst.. Na een half uur komt er dan toch een busje en gaan we weer terug naar Cuzco.
..Wat frustratie maar vooral een avontuur rijker!
-
19 Januari 2014 - 19:35
Jeroen:
Hoi Elien,
leuk plaatje hoor.
leuk dat jullie alles konden doen wat jullie wilde doen.
lijkt me wel even afzien om alleen weer aan het werk te gaan. maar wel dapper hoor!
Succes met omzien naar je naaste, de komende paar maanden.
Groetjes Jeroen -
20 Januari 2014 - 15:21
Mariejan Kuilenburg-Lakerveld:
Hallo Elien,
Wat een ervaringen allemaal!
Mooi het op deze manier met je te delen!
Nog een hele fijne reis de komende tijd en ook groeten van m'n moeder.
Groeten van Mariejan -
20 Januari 2014 - 16:40
Naomi:
Klinkt alsof het allemaal niet vanzelf gaat... maar de aanhouder wint! Tof dat jullie zoveel gezien hebben, geniet er nog even van!
Groetjes,
Naomi -
22 Januari 2014 - 19:19
Anne:
Hey Elien!
We hebben de verhalen en foto's van Hermen zondagavond gezien; mooi hoor!!
We hopen dat je inmiddels je draai hebt gevonden in het weeshuis!
Lieve groet van ons allen! -
24 Januari 2014 - 09:03
Geertje:
Wauw,
wat een ontberingen om datgene te zien wat hoog op de verlanglijst stond.
Vanavond komt Hermen Hollandse kost eten...daarop moet jij nog even wachten.
Geniet van de werkzaamheden in het tehuis en dus al tot gauw!.
Lopen we volgend jaar samen de Nijmeegse Vierdaagse? Mag je naast het spoor lopen ! (ha,ha)
Mam.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
